Op 17 augustus 1945 riep Soekarno de onafhankelijke staat Indonesië uit. Hij wordt de eerste president van het onafhankelijk geworden Indonesië; Soekarno voerde een sterke politiek om de vele volkeren in Indonesië samen te binden. Hij ontwikkelde een nieuwe staatsideologie: de Pancasila. Naar het idee van een moderne veelvolkerenstaat probeerde Soekarno het nieuwe eilandenrijk om te vormen tot een centraal geleide staat met Jakarta als politiek en bestuurlijk centrum. In de Pancasila werd de scheiding tussen kerk (de islam) en staat (het bestuur) geregeld. Soekarno was een duidelijk voorstander van een seculiere staat waarin de islam niet de boventoon zou voeren. In Indonesië vond er een felle discussie plaats over de rol van de islam in het nieuwe Indonesië, met name in Atjeh, West-Java en Zuid-Celebes ontstonden islamitische groeperingen die tegen de godsdienstige neutraliteit gewapend strijd leverden.
1. Geloof in de ene en enige God - Ketuhanan Yang Maha Esa 2. Rechtvaardig en beschaafde menselijkheid - Kemanusiaan Yang Adil dan Berada 3. De bevolking van Indonesië - Kebangsaan/Persatuan Indonesia 4. Democratie die voortkomt uit innerlijke wijsheid en consensus - Kerakyatan Yang Dipimpin Oleh Hikmah Permusyawaratan-Perwakilan 5. Sociale rechtvaardigheid voor de gehele Indonesische bevolking - Keadilan Sosial Bagi Seluruh Rakyat Indonesia
